راه های پیشگیری از عفونت های مقاربتی
بیماری های مقاربتی، عفونتی است که با تماس جنسی با شخص دیگر، ایجاد می شود. حتی لمس کردن نیز ممکن است باعث انتقال بعضی از بیماری های مقاربتی شود. به طور کلی، برای پیشگیری از عفونت مقاربتی تا حد زیادی با استفاده و خرید کاندوم میتوان از این بیماری ها جلوگیری کرد.
با این حال، با رعایت نکات مختلف و گرفتن تصمیمات درست درباره سلامت جنسی، می توان از گسترش بسیاری از این عفونت ها جلوگیری کرد. در این مقاله در سایت حس خوب درباره راه های پیشگیری از عفونت های مقاربتی و جلوگیری از ابتلا به بیماری های جنسی صحبت می کنیم.
عفونت آمیزشی (Sexually Transmitted Infections) چیست؟
اصطلاح بیماری انتقال یافته ی جنسی یا همان اس تی دی، به شرایطی گفته می شود که از فردی به فرد دیگر، از راه رابطه ی جنسی انتقال می یابد. بستگی به نوع اس تی دی، عفونت ممکن است از طریق به اشتراک گذاری سوزن ها یا شیر دادن به کودک، منتقل شود.در واقع به بیماری‌هایی که توسط میکروارگانیسم‌هایی چون باکتری، ویروس و… منتقل می‌شوند و در بدن علیه آن‌ها واکنش التهابی ایجاد میشود را عفونت می‌گویند.
انواع مختلف بیماری های مقاربتی و علائم آن ها
انواع بسیار زیادی از عفونت ها می توانند از طریق رابطه ی جنسی منتقل شوند. انواع رایج تر این بیماری در اینجا ذکر خواهد شد:
کلامیدیا
نوع مشخصی از باکتری باعث کلامیدیا می شود. این عفونت رایج ترین عفونت گزارش شده در میان آمریکایی ها، است.
مردم زیادی که کلامیدیا دارند، هیچ علائم قابل توجه و برجسته ای ندارند اما وقتی علائم گسترش می یابند، این موارد را در بر می گیرد:
درد یا ناراحتی در طی رابطه ی جنسی یا دفع ادرار
ترشحات زرد یا سبز از آلت تناسلی
درد در قسمت پایینی شکم
اگر کلامیدیا بدون درمان رها شود، می تواند منجر شود به:
عفونت در لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج بدن منتقل می کند و آن را ملتهب و برافروخته می کند. این لوله همچنین مایع منی را نیز عبور می دهد.
عفونت غده پروستات یا بیضه
بیماری برانگیختگی لگن
ناباروری بعد از ۱سال تلاش، یا۶ ماه برای خانم های بالای۳۵ سال
اگر خانم بارداری که کلامیدیا دارد، درمان نشود، می تواند آن را در حین زایمان به کودکش منتقل کند. کودک ممکن است دچار همچین عارضه ای شود: سینه پهلو یا ذات الریه، عفونت های چشمی، نابینایی .
آنتی بیوتیک ها می توانند به راحتی کلامیدیا را درمان کنند.
اچ پی وی(ورم یا برآمدگی پوستی انسان)
ویروسی است که می تواند از شخصی به شخص دیگر در طی رابطه ی فیزیکی نزدیک و صمیمی یا جنسی منتقل شود.رایج ترین علامت اچ پی وی، زگیلی است که بر روی ناحیه تناسلی، دهان یا گلو، به وجود می آید. بعضی از نژاد های اچ پی وی، می تواند منجر به سرطان شود، این سرطان ها عبارت اند از:
سرطان دهان
سرطان گلو
سرطان فرج
سرطان آلتی
سرطان مقعد
بیشتر موارد اچ پی وی منجر سرطان نمی شود. هیچ درمانی برای اچ پی وی نیست اگر چه عفونت های اچ پی وی اغلب اوقات به خودی خود از بین میروند همچنین واکسنی در دسترس برای محافظت در مقابل بعضی از نژاد های خطرناک اچ پی وی یعنی اچ پی وی ۱۶ و ۱۸ وجود دارد. اگر شما مبتلا به اچ پی وی شدید تست و آزمایش مناسب می‌تواند به پزشک شما کمک کند تا ریسک عواقب را تعین و مدیریت کند.
عفونت سیفلیس
سیفلیس دیگر عفونت باکتریایی است که اغلب در مراحل اولیه آن، شخص متوجه آن نمی
شود.اولین علامت با یک زخم گرد کوچک که شانکر نامیده می شود ظاهر می
شود. علائم دیگر سیفلیس:
جوش
کوفتگی
تب
سردرد
درد مفصلی
ریزش مو
کاهش وزن
اگر بدون درمان رها شود، آخرین مرحله سیفلیس می تواند به موارد زیر منجر شود:
از دست دادن دید
از دست دادن حافظه
از دست دادن شنوایی
عفونت های مغز یا ستون فقرات
بیماری های روحی
بیماری قلبی
مرگ
خوشبختانه اگر به اندازه ی کافی زود متوجه آن شوید، با آنتی بیوتیک قابل درمان است. اگرچه عفونت سیفلیس در نوزادان، می تواند کشنده باشد؛ به همین دلیل برای زنان باردار بسیار مهم است تا برای سیفلیس آزمایش دهند. هرچه سیفلیس زودتر تشخیص داده شده و درمان شود، خسارت کمتری وارد خواهد کرد.
ویروس اچ آی وی
این ویروس می تواند به سیستم ایمنی خسارت وارد کرده و می تواند ریسک ابتلا به سایر ویروس ها با باکتری ها یا انواع خاصی از سرطان ها را افزایش می دهد. اگر بدون درمان رها شود، به مرحله سوم می رسد که به عنوان ایدز شناخته شده است. اما با درمان های امروزی، مردم زیادی با اچ آی وی زندگی می کنند و به مرحله ی ایدز، نمی رسند. در مرحله ی ابتدایی یا بحرانی، علائم اچ آی وی ممکن است با آنفولانزا اشتباه گرفته شود؛ برای مثال؛ علائم اولیه:
تب و لرز
درد
گره لنفی ورم کرده
جوش
حالت تهوع
سردرد
گلودرد
این نشانه های ابتدایی ظرف ۱ماه یا بیشتر از میان می روند. بنابراین، شخصی که اچ آی وی دارد، می تواند سال ها علائم جدی و پایدار از خود نشان ندهد. بعضی ها نیز ممکن است علائمی داشته باشند مانند:
مشکلات شکم
تب
سردرد
کوفتگی برگشت پذیر
هنوز درمانی برای اچ آی وی یافت نشده است؛ اما راه های درمانی برای مدیریت آن وجود دارد. درمان زود هنگام و موثر اچ آی وی می تواند به بیماران کمک کند به اندازه ی کسانی که این بیماری را ندارند، زندگی کنند. درمان درست همچنین می تواند شانس انتقال ویروس را به شریک جنسی کاهش داد. در حقیقت درمان این پتانسیل را دارد که تعداد ویروس را در بدن شما در حد نایافتنی کاهش دهد. طبق گزارشاتی، وقتی تعداد ویروس به این حد می رسد، غیرقابل انتقال است. بدون تست، بسیاری از مردم متوجه داشتن این ویروس نمی شوند. برای تشخیص و درمان زودهنگام، هر شخص بین۱۳تا۶۴سال، حداقل یکبار تست دهد. افراد با ریسک بالای اچ آی وی، باید حداقل سالی یکبار، تست بدهند؛ حتی اگر علائمی ندارند.
تست های محرمانه و آزاد، در همه ی شهر های بزرگ و بسیاری از کلینیک های عمومی سلامت، پیدا می شوند. با پیشرفت های اخیر در تست و درمان، این امکان برای زندگی طولانی و سالم وجود دارد.
عفونت آتشک
اس تی دی رایج باکتریایی است.افراد زیادی که آتشک دارند، هیچ علائمی ندارند؛ اما اگر علائمی وجود داشته باشد،موارد زیر است:
ترشح سفید، زرد، بژ یا سبز از آلت تناسلی
درد یا ناراحتی در هنگام رابطه ی جنسی یا دفع ادرار
دفع ادرار بیشتر نسبت به حالت عادی
خارش در اطراف ناحیه تناسلی
گلودرد
اگر آتشک درمان نشود،می تواند منجر شود به:
عفونت لوله ی حمل کننده ی ادرار از مثانه یا مایع منی، غده ی پروستات یا بیضه
بیماری برافروخته شدن لگن
ناباروری به طوری که بعد ۱سال تلاش، بارداری اتفاق نیفتد و۶ماه برای خانم های بالای۳۵سال
یک مادر ممکن است آتشک را در حال زایمان به فرزندش منتقل کند؛ وقتی این اتفاق بیفتد مشکلات جدی سلامتی می تواند در کودک اتفاق بیفتد و این دلیلی است که پزشکان، مادران را تشویق به تست برای اس تی دی می کنند. آتشک معمولا با آنتی بیوتیک درمان می شود.
شپش ناحیه شرمگاهی
آن ها حشرات ریزی هستند که می توانند در موهای زائد ناحیه تناسلی وجود داشته باشند؛ مثل شپش سر و بدن، آن ها از خون بدن تغذیه می کنند. علائم رایج این بیماری:
خارش اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد
برآمدگی های کوچک قرمز یا صورتی در اطراف ناحیه تناسلی یا مقعد
تب ملایم
فقدان انرژی
کج خلقی و زودرنجی
شما همچنین ممکن است شپش های ریز یا تخم آن را در اطراف ریشه ی موهای زائد ناحیه شرمگاهی مشاهده کنید؛ با داشتن یک ذره بین می توانید آن هارا زیرنظر بگیرید. اگر این بیماری درمان نشود، می تواند طی تماس پوستی یا تخت و حوله و لباس مشترک، از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اگر شما این شپش را دارید، می توانید به وسیله ی موچین یا قیچی، آن ها را از خود دور کنید. این موضوع نیز مهم است که لباس ها، تخت، حوله و خانه ی خود را تمیز نگه دارید.
تریکومونیاز
این بیماری به وسیله ی یک اندامگان تک یاخته ی ریز ایجاد می شود که می تواند از فردی به فرد دیگر، طی تماس نواحی تناسلی ایجاد شود. بر اساس گزارشاتی، کمتر از یک سوم افرادی که این این بیماری را دارند، از خود علائمی نشان می دهند، مانند:
ترشحاتی که از نواحی تناسلی خارج می شود.
خارش یا سوختگی اطراف نواحی تناسلی
احساس درد هنگام دفع ادرار و رابطه ی جنسی
به طور مرتب دفع ادرار کردن
در زنان اگر ترشح داشته باشند، این ترشح بوی نامطبوع یا شبیه به ماهی می دهد. اگر این بیماری بدون درمان بماند، می تواند منجر سود به:
عفونت لوله ی حامل مایع منی و ادرار
برافروختگی در لگن
بی حاصل ماندن تلاش برای بارداری بعد ۱سال یا بعد۶ماه در خانم های بالای۳۵سال
این بیماری همچنین با آنتی بیوتیک قابل درمان است.
عفونت هرپس
هرپس کوتاه ترین نام برای ویروس ساده ی هرپس یا اچ اس وی است. دو نژاد اصلی برای این ویروس وجود دارد. اچ اس وی۱ و اچ اس وی۲. هر دوی این نوع از راه رابطه ی جنسی قابل انتقال هستند. این ویروس یک اس تی دی بسیار رایجی است.
زبق گزارشاتی، تخمین زده شده که ۱نفر از هر ۶نفر در سن ۱۴تا۴۹ سال در آمریکا، هرپس دارند. اچ پی وی۱در ابتدا باعث به وجود آمدن هرپس دهانی می شود که آن هم باعث زخم های سرد می شود. اچ اس وی۱ همچنین می تواند از دهان یک فرد به آلت فرد دیگر، در طی رابطه ی دهانی منتقل شود و وقتی این اتفاق بیفتد باعث هرپس تناسلی می شود.
اچ وی اس ۲در ابتدا باعث هرپس تناسلی می شود. شایع ترین علامت هرپس، زخم پر از تاول است. در هرپس تناسلی این زخم ها بر روی یا اطراف نواحی تناسلی گسترش می یابند. در هرپس دهانی، آن ها بر روی یا اطراف دهان توسعه می یابند. زخم های هرپس در طی چند هفته خشک شده و از بین می روند. این زخم ها در شروع در دردناک ترین حالت هستند و کم کم دردشان کمتر می شود.
اگر خانم بارداری هرپس داشته باشد، این امکان وجود دارد که آنرا به جنین درون شکم خود یا کودک در حین تولد خود،انتقال دهد. این نوَوع برای کودکان می تواند بسیار خطرناک باشد، پس بهتر است مادران باردار از وضع اچ وی سی خود، مطلع شوند. هنوز درمانی برای هرمس یافت نشده است اما داروهایی برای کنترل و آرام کردن درد زخم هرپس وجود دارد. داروهایی نیز وجود دارد که شانس انتقال بیماری را به شریک جنسی، کم می کند. درمان موثر و رابطه ی جنسی مطمئن،می تواند شما را به سمت یک زندگی راحت با هرپس و محافظت از دیگران در برابر این ویروس، کمک کند.
درصورت داشتن علائمی که درباره ی هریک از انواع ذکر شده است، باید به پزشک مراجعه کنید.
علائم شایع در بیماری های مقاربتی و پیشگیری ازعفونت
این علائم اختصاصی بیماری خاصی نیستند و تقریبا در همه بیماری های مقاربتی به چشم می‌خورند. حتی گاهی ممکن است این قبیل از بیماریها بدون علامت باشند و بیماری به طور اتفاقی تشخیص داده شود. حتی ممکن است زمانی که شریک جنسی فرد از بیماری خود با خبر شد، فرد به بیماری خود پی ببرد.
زخم در ناحیه تناسلی، دهان یا رکتوم (مقعد)
عفونت سرویکس (دهانه رحم) یا پیشابراه
درد یا سوزش در هنگام دفع ادرار
خروج ترشحات از آلت تناسلی مردان
ترشحات غیر معمول و بد بو در زنان
خونریزی‌های غیر معمول از ناحیه تناسلی زنان
درد در هنگام رابطه جنسی
تورم و دردناک شدن غدد لنفاوی خصوصا در اطراف کشاله ران یا حتی ممکن است گسترش پیدا کند.
درد در ناحیه پایینی شکم
تب
راش یا زخم پوستی یا خارش پوستی در ناحیه تنه، دست و پا
این علائم ممکن است از چند روز بعد از مواجه با میکروب تا سال‌ها بعد آغاز شوند.
عوامل ایجاد کننده بیماری های مقاربتی جنسی
باکتری: گنوره آ / سیفیلیس / کلامیدیا از جمله بیماری‌های ایجاد شده توسط باکتری‌ها هستند.
ویروس: HPV /HIV / هرپس تناسلی یا تبخال تناسلی در اثر ویروس ایجاد می‌شوند.
انگل: تر‌یکومونیازیس در اثر انگل ایجاد میشود.
برخی از بیماری‌های دیگر نظیر هپاتیت A / B / C، عفونت شیگلا، عفونت ژیاردیا نیز از طریق ارتباط جنسی منتقل می‌شوند، اما بیشترین شانس انتقال آن‌ها از طریق موارد دیگر است.
عوامل افزایش دهنده شانس ابتلا به بیماری‌های STD (ریسک فاکتور)
عواملی مختلفی در افزایش شانس ابتلا دخالت دارند. اما بیشترین علل طبق انتظار مربوط به روابط جنسی است.
داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و پیشگیری از بیماری های مقاربتی
در ابتدایی‌ترین حالت استفاده از کاندوم به شکل غلط، خود سبب افزایش ریسک ابتلا میشود. در ادامه داشتن رابطه جنسی واژینال ( اندام تناسلی زنانه) یا مقعدی، بدون کاندوم خود سبب افزایش ریسک ابتلا خواهد شد.
رابطه دهانی نیز ریسک کمتری برای ابتلا دارد. اما بازهم نداشتن کاندوم یا هرگونه وسیله محافظتی دیگری خود می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری‌های STI را بالا ببرد. پس باید خرید کاندوم و استفاده از آن در رابطه جنسی یکی از راه های پیشگیری از عفونت‌های مقاربتی و جنسی می باشد.
نداشتن ارتباط جنسی با شریک‌های جنسی متعدد – یکی از راه های پیشگیری از عفونت‌های مقاربتی
طبیعتا افرادی که شرکای جنسی زیاد‌تر‌ی دارند، در معرض امراض گوناگون قرار می‌گیرند.
سابقه ابتلا به بیماری های مقاربتی
داشتن سابقه در ابتلا به بیماری‌های STI یا جنسی سبب میشود تا فرد راحت‌تر به این قبیل از بیماریها مبتلا گردد.
تجاوز جنسی
خشونت جنسی، تجاوز جنسی فارغ از ضربه‌های عاطفی به فرد، شانس فرد برای ابتلا به بیماری‌های STI زیاد می‌کند. از طرف دیگر ریسک بارداری ناخواسته نیز زیاد میشود. در چنین مواقعی بسیار ممهم است که در اسرع وقت برای پیشگیری، درمان و دریافت حمایت عاطفی به پزشک مراجعه کرد.
سواستفاده از الکل و مصرف مواد مخدر
به طبع مصرف الکل و مواد مخدر، سبب ایجاد نقص در تصمیم گیری میشود. این نقص خود سبب میشود تا فرد بیشتر در معرض انجام کارهای ریسکی (مثل تماس جنسی حفاظت نشده و…) قرار بگیرد.
استفاده از مواد مخدر به شکل تزریقی یا سرنگ و سوزن مشترک
یکی از شایع‌تر‌ین راه‌های انتقال بیماری‌هایی نظیر HIV یا ایدز، هپاتیت B و C استفاده از سرنگ یا سوزن مشترک است.
سن
جوانان، خصوصا افراد بین ۱۵ تا ۲۴ سال به شدت در معرض ابتلا به بیماری های مقاربتی هستند. تقریبا نیمی‌از افراد جدیدی که به این قبیل بیماری ها مبتلا می‌شوند، در این سن هستند.
انتقال از مادر به فرزند – دقت کنید
بیماری‌های STI می‌توانند از مادر به فرزند منتقل شوند. بیماری‌هایی نظیر گنوره آ، کلامیدیا، سیفلیس، ایدز. این بیماری ها می‌توانند مشکلات جدی را برای فرزند یا جنین ایجاد کنند که حتی ممکن است سبب مرگ شوند. برای همین مادران باید از نظر وجود چنین بیماری‌هایی غربالگری و در صورت نیاز درمان شوند.
روش‌های انتقال (کلی) بیماری های مقاربتی
اکثر این بیماری ها در اثر تماس پوست به پوست یا تبادل مایعات بدن انتقال می‌یابند.
از طریق تماس جنسی مقعدی، واژینال و دهانی نیز منتقل می‌شوند.
احتمال انتقال از راه رکتوم یا همان مقعد بیشتر است چراکه بافت مقعد راحت شکسته میشود.
تشخیص بیماری های مقاربتی و راه های پیشگیری از عفونت
تشخیص STD توسط تست‌های آزمایشگاهی صورت می‌گیرد. هر چند روش‌های دیگری مثل نمونه‌برداری، تست پاپ اسمیر و… نیز وجود دارند.
آزمایش ادرار
آزمایش خون
نمونه‌گیری از زخم یا مایعات درون زخم و ورم
غربالگری بیماری های مقاربتی
به انجام تست برای تشخیص بیماری در افرادی که هیچ نشانه‌ای از بیماری ندارند، غربالگری یا «Screening» گفته میشود. معمولا در زندگی روزمره بهای زیادی به انجام غربالگری این بیماریها داده نمی‌شود. اما افراد زیر شانس بیشتری برای ابتلا دارند و باید با نظر پزشک در بازه‌های مشخص شده از سوی وی یا بازه توصیه شده در منابع علمی تحت غربالگری قرار گیرند. موارد زیر، به صورت کلی توصیه شده است:
انجام تست HIV برای تمامی‌افراد بین 13 تا 64 سال (خونی یا بزاقی) / در صورت داشتن ریسک بالای ابتلا، انجام سالیانه این تست.
غربالگری مادران باردار.
انجام روتین تست پاپ اسمیر.
افراد مبتلا به HIV.
زنان زیر ۲۴ سال که از لحاظ جنسی فعال اند.
افرادی که شریک جنسی تازه دارند یا شریک جنسی آنان مبتلا به یکی از بیماری‌های مقاربتی است.
افرادی که از نظر شریک و رابطه جنسی فعال هستند یا افرادی که شریک آنان از نظر جنسی فعال است.
مردان و زنانی که سابقه ابتلا به بیماری های مقاربتی داشته اند.
پیشگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی
داشتن یک شریک جنسی
طبیعتا داشتن یک رابطه طولانی مدت یا داشتن یک شریک جنسی، خود سبب میشود تا ریسک ابتلا به این قبیل بیماریها کم شود.
به تاخیر انداختن فعالیت جنسی و دادن تست
در صورت جدایی، باید از سلامت خود و فرد مقابل (شریک یا پارتنر جدید) مطمئن بود و تا زمان اطمینان از عدم بیماری هر دو فرد، رابطه جنسی را به تاخیر انداخت. برای همین دادن تست و پیگیری وضعیت بسیار مهم است.
واکسن
استفاده از واکسن همیشه یکی از بهترین روش‌های پیشگیری است. برای برخی از بیماری‌های STI واکسن مناسب وجود دارد. بیماری‌هایی نظیر HPV یا زگیل تناسلی، هپاتیت A و هپاتیت B. واکسن هپاتیت B در بدو تولد به نوزاد در ایران زده میشود. هر دو مورد دیگر نیز از سوی سازمان‌های جهانی توصیه شده است که در سنین مناسب تزریق گردند.
استفاده از وسایل محافظت کننده
برای پیشگیری از بیماریها و عفونت های مقاربتی میتوانید
استفاده از کاندوم زنانه یا خرید کاندوم تاخیری هنگام مقاربت
استفاده از کاندوم دهانی هنگام برقراری رابطه جنسی دهانی
استفاده از دستکش هنگام تحریک با دست
استفاده صحیح از کاندوم
هنگام استفاده از کاندوم و سایر محصولاتی که برای پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی استفاده می‌شوند، مهم است که دستورالعمل‌های روی جعبه محصول را دنبال کنید. استفاده صحیح از کاندوم باعث افزایش تاثیر این محصول میشود. هنگام استفاده از کاندوم این اقدامات ایمنی را رعایت کنید:
تاریخ انقضای کاندوم را بررسی کنید.
مطمئن شوید که بسته دارای حباب هوا است که این حباب‌ها نشان می‌دهد که کاندوم سوراخ نیست.
کاندوم را به درستی قرار دهید.
از ژل‌های روان کننده ایمن برای کاندوم استفاده کنید و از استفاده از روغن برای روان کردن کاندوم‌های لاتکسی اجتناب کنید.
بعد از رابطه جنسی کاندوم را نگه دارید تا لیز نخورد.
کاندوم را پس از استفاده دور بیندازید.
به هیچ عنوان کاندوم را خارج و دوباره سر جای خود قرار ندهید. زمانی که کاندوم خارج میشود، باید آن را با یک کاندوم جدید عوض کنید.
هرگز از کاندوم استفاده مجدد نکنید.
عدم مصرف الکل و مواد مخدر
تحت تاثیر قرار گرفتن با مواد ذکر شده، خود سبب میشود که فرد از انجام رفتار‌های پرخطر تر‌سی نداشته باشد. این ریسک پذیری غیر منطقی احتمال ابتلا به بیماری هیای مقاربتی را بالا می‌برد.
ارتباط با شریک جنسی
پیش از انجام رابطه جنسی بهتر از با طرف مقابل صحبت شود و روش‌های داشتن رابطه ایمن بررسی شود.
ختنه در مردان
طبق نتایج حاصل از تحقیقات علمی، ختنه کردن آلت مردانه 60 درصد شانس انتقال ایدز یا HIV را از زن دارای این بیماری به مرد کاهش می‌دهد. همچنین این عمل سبب کاهش انتقال هرپس تناسلی و HPV میشود و باعث پیشگیری از عفونت های مقاربتی میشود.
تشخیص و درمان بیماری در شریک جنسی
در صورت ابتلای یکی از زوجین به چنین بیماری‌هایی فرد دیگر نیز باید مورد تشخیص و ارزیابی قرار گیرد و در صورت نیاز، وی نیز درمان شود.
عوارض بیماری های مقاربتی
همانطور که گفتیم معمولا بیماری های منتقله از راه جنسی در مراحل اولیه دارای علامت خاصی نیستند. برای همین انجام غربالگری به موقع بسیار کمک کننده است. اما در کل عوارض شایع در بسیاری از بیماری‌های STI به شرح زیر است:
درد لگن یا در ناحیه لگن
مشکلات باروری (ناباروری)
درد مفاصل
التهاب چشم
مشکلات قلبی
بیماری PID (Pelvic Inflammatory Disease) یا بیماری عفونت لگن
سرطان‌های مرتبط با بیماری های مقاربتی مثل سرطان دهانه رحم که در اثر HPV ممکن است ایجاد شود.
سخن پایانی در مورد راه های پیشگیری از عفونت‌های مقاربتی
اگرچه بیماری‌های مقاربتی بیماری‌های بسیار رایجی هستند، اما راه های پیشگیری از عفونت‌های مقاربتی و کاهش خطر ابتلا به این بیماریها وجود دارد. برای جلوگیری از اینگونه عفونت‌ها، حتما باخرید کاندوم و مشورت پزشک و همچنین همسر خود میتوانید به بهترین راه برسید.
